środa, 4 września 2013

Poezja o drzewach i lasach

Poezja przynosi naszym zmysłom ukojenie. Po ciężkim dniu możemy dać sobie odpocząć. To wiersze, liryka wzmagają nasz relaks. Podobnie jak drzewa, które dają ukojenie. Dlaczego nie połączyć drzew z poezją?

Wiersze o drzewach

Już od dawnych czasów przyroda byłą motywem w wierszach. Jan Kochanowski napisał znany utwór Na lipę. Leopold Staff rozpisywał się o konarach, które możemy dostrzec tylko wysoko podnosząc głowę w wierszu Wysokie drzewa. Czym byłby Malinowy Chruśniak, gdyby nie drzewa go okalające?

Ogromne połacie tekstu w książce Nad Niemnem, także były w dużej mierze pisane z myślą, o tych wyniosłych i niezastąpionych roślinach. To dzięki temu możemy się zanurzyć w łąkę powieści, fabułę okraszoną opisami. Poprzez naszą wyobraźnię dostajemy się do świata doskonałej natury, gdzie ludzie mają swoje problemy.

Pisanie wierszy o lasach

Również każdy z Was może napisać wiersz o tym jak patrzył się na szeleszczące gałęzie, utkane w konarach rozpostartych rąk drewnianych kolosów. Da nam to ukojenie zmysłów, odskocznię od betonowych ulic bruków. Nie wstydźcie się! Sztukę może uprawiać każdy, na własne potrzeby lub podarowując ją komuś.









Drzewa są na każdym kroku, pochylmy się nad nimi

Widzę drzewa codziennie. Jak idę do pracy, to przede mną są zielone połacie. Napędzają one moje życie. Są siłą, bez której nie mógłbym żyć.

Drzewa są wśród nas

Wyglądasz na balkon czy przez okno. Zapewne widzisz drzewa. Pochyl się nad nimi, poświęć minutę na kontemplowanie przyrody. To dzięki nim oddychasz. Ja niestety często o tym zapominam...

Każda pora jest dobra na drzewa z boru

Czy deszcz czy śnieg, drzewa stoją nieugięte. Tak jak ty oddychają, choć trochę inaczej. One produkują tlen a ty dwutlenek węgla. Oba organizmy są sobie potrzebne. Przystań choć na chwilę i posłuchaj szelestu liści. To ich śpiew. Głos zadowolenia drewna, które nas otacza.

Chrońmy drzewa

Tylko dzięki ich docenieniu możemy je chronić. Zastanówmy się co by było, gdyby ich zabrakło. Pustka stałaby się nie tylko w lasach, parkach i tartakach. Ale całe nasze życie ległoby w gruzach. Dlatego chrońmy lasy i drzewa!